Jakie rodzaje sznurów wyróżniamy?

Urządzenia pracujące w wysokich temperaturach, a także znajdujące się w nich silnie nagrzewające się elementy często muszą zostać efektywnie odseparowane od innych komponentów ze względów bezpieczeństwa, z uwagi na ograniczoną wytrzymałość cieplną sąsiadujących z nimi materiałów i z racji wpływu, jaki mogą wywierać na przeprowadzane operacje. Z sytuacją taką mamy do czynienia m.in. w urządzeniach grzewczych używanych w przemyśle np. piecach do wypalania ceramiki, ale też w zastosowaniach codziennych, choćby w kotłach CO czy kominkach. Jednym z rozwiązań jest korzystanie ze szczeliw wysokotemperaturowych - krzemowych, szklanych czy glinokrzemianowych. Zobaczmy, jakie są ich zalety oraz z jakimi ich typami mamy do czynienia najczęściej.

Czym są sznury wysokotemperaturowe?

Sznury wysokotemperaturowe to rodzaj szczeliwa powstającego ze specjalnie splatanych włókien, które mogą mieć różny przekrój – zwykle prostokątny lub okrągły. Wyróżniają się wysoką elastycznością i sprężystością oraz dają możliwości swobodnego formowania i dopasowywania do elementów o odmiennych kształtach. Bez problemu dopasowują się do rozmaitych powierzchni. Ich struktura może wykazywać różny poziom wytrzymałości mechanicznej, termicznej i chemicznej, w zależności od zastosowanego materiału, a także użytych wzmocnień, np. zbrojenia inconelem. Dość często wybierane są także szczeliwa stanowiące kompozyt, czyli połączenie wielu materiałów o uzupełniających się własnościach.

Jakie sznury wysokotemperaturowe są używane najczęściej?

Sznury wysokotemperaturowe wytwarzane są najczęściej z różnego typu sztucznych włókien mineralnych. Wśród stosowanych najczęściej znajdują się sznurki krzemowe, z wełny szklanej, BIO-TEX, aramidowe, grafitowe, węglowe, bazaltowe czy glinokrzemianowe.