Wermikulit w izolacjach

Wermikulit jest pochodną biotytu, minerałem powstałym w wyniku uwodnienia glinokrzemianu magnezu. To minerał o wyjątkowych właściwościach, w którym wyjątkowo łatwo zachodzi proces hydratacji i dehydratacji. Oznacza to, że cząsteczki wody stosunkowo szybko wiążą się w sieć przestrzenną tego związku, dodatkowo wypełniają przestrzenie międzypakietowe, by potem z równą łatwością opuścić je, przede wszystkim pod wpływem wzrostu temperatury. Proces ten może zachodzić wielokrotnie, a podczas oddawania cząsteczek wody wermikulit widocznie i błyskawicznie zwiększa objętość, przeciętnie o 16-25 razy swej pierwotnej objętości! Te właściwości, w połączeniu z procesem produkcji (po wydobyciu poddaje się go m.in prażeniu) sprawia, że wermikulit jest doskonałym surowcem do wyrobu izolacji termicznych i produktów o charakterze ogniotrwałym. Prażenie surowca odbywa się w temperaturze bliskiej do temperatury użytkowania ciągłego, dla izolacji niskotemperaturowych będzie to około 700°C, dla wysokotemperaturowych – nawet 1000°C. 

Współczynnik przewodzenia ciepła wermikulitu jest sporo niższy, niż analogiczny dla azbestu (0,04-0,05 Kcal/m/godz°C w porównaniu do 0,15-0,4 Kcal/m/godz°C tego ostatniego), a nadto surowiec ma dobrą odporność chemiczną. Wermikulit cechuje też niski ciężar objętościowy (pon. 1 g/cm³), co czyni z wytworzonych z niego izolacji lekkimi. Wytwarza się z niego (po wzbogaceniu o inne składniki) takie produkty do termoizolacji, jak: wypełnienia do wnętrz kotłów i palenisk oraz elementy termoizolacji tychże, elementy termoizolacyjne suszarni, chłodni, ponadto na jego bazie tworzy się bariery i kurtyny ogniowe do ochrony maszyn, urządzeń i instalacji, wermikulit stosowany jest również jako termoizolacyjny dodatek do tynków i zapraw oraz w produkcji płyt izolacyjnych oraz kształtek ogniotrwałych.

Płyty wermikulitowe

Popularną formą tego surowca są płyty wermikulitowe. Przyjrzyjmy się im bliżej. Są to płyty wytworzone na bazie wermikulitu eksfoliowanego (czyli wyprażonego do docelowej temperatury roboczej) i stosowane w przemyśle do ochrony nisko- i wysokotemperaturowych instalacji, a nierzadko i pracujące bezpośrednio w strefie ognia. W zależności od zastosowanych dodatków i przeznaczenia, płyty wermikulitowe mogą mieć niską lub wysoką odporność na wstrząsy termiczne, ponadto są łatwe w montażu i obróbce mechanicznej, a zastosowane do uformowania płyt spoiwa czynią z płyty lekkimi, mocnymi i wytrzymałymi. Maksymalna temperatura stosowania tych płyt to 1100°C, procentowa rozszerzalność cieplna w zakresie 20-700 °C wynosi 0,9, zaś procentowa kurczliwość w 900°C/12 h wynosi powyżej 2,0.